صدف آبالون
شکاف گوشته در صدف یک شیار در پوسته را تحت تأثیر قرار می دهد که در آن ردیف سوراخ های مشخصه آبالون وجود دارد. امیرنکویی این سوراخ ها روزنه های تنفسی برای تخلیه آب از آبشش ها و برای رهاسازی اسپرم و تخمک هستند. آنها چیزی را تشکیل می دهند که به عنوان سلنیزون شناخته می شود، که با رشد پوسته تشکیل می شود. این سری از 8 تا 38 سوراخ نزدیک به لبه جلویی صدف است. فقط تعداد کمی به طور کلی باز است. سوراخ های قدیمی تر به تدریج با رشد پوسته و ایجاد سوراخ های جدید بسته می شوند. هر گونه دارای تعداد معمولی سوراخ باز، بین 4 تا 10، در سلنیزون است.
قسمت بیرونی پوسته شیاردار و مات است. رنگ پوسته صدف از گونه ای به گونه دیگر بسیار متغیر بوده که ممکن است منعکس کننده رژیم غذایی حیوان باشد. ناکر رنگین تاب، که داخل پوسته را می پوشاند از رنگ سفید نقره ای تا صورتی، قرمز و سبز-قرمز تا آبی تیره، سبز تا بنفش متغیر است.
این حلزون ها با پای پهن و عضلانی خود به سطوح سنگی در اعماق زیر ساحلی محکم می چسبند، اگرچه برخی گونه ها مانند Haliotis cracherodii قبلا در منطقه جزر و مدی رایج بودند. آبالون ها در اندازه نسبتاً کوچک به بلوغ می رسند. باروری آنها زیاد است و با اندازه آنها افزایش می یابد و هر بار از 10000 تا 11 میلیون تخم می گذارند. بزرگسالان از جلبک ها تغذیه می کنند.
سختی صدف آبالون چقدر است؟
سختی پوسته آبالون حدودا 3.5 در مقیاس موس است. سختی آن نسبت به دیگر صدفها فوق العاده قوی است و از کاشی های کربنات کلسیم میکروسکوپی که مانند آجر روی هم چیده شده اند ساخته شده است. بین لایه های کاشی یک ماده پروتئینی چسبنده وجود دارد. هنگامی که به پوسته آبالون ضربه وارد شود، کاشی ها به جای خرد شدن می لغزند و پروتئین کشیده می شود تا انرژی ضربه را جذب کند.
دانشمندان مواد در سراسر جهان در حال مطالعه این ساختار کاشی کاری شده برای تولید در مورد محصولات سرامیکی قوی تر مانند زره بدن هستند. لازم به ذکر است گرد و غبار ایجاد شده از آسیاب کردن و تراش پوسته آبالون خطرناک است.
صدفهای آبالون در کجا یافت می شوند؟
خانواده هالیوتیدها در امتداد آبهای ساحلی هر قاره، به جز سواحل اقیانوس آرام آمریکای جنوبی، سواحل اقیانوس اطلس آمریکای شمالی، قطب شمال، و قطب جنوب پراکندگی جهانی دارند. اکثر گونه‌های آبالون در آبهای سرد، مانند سواحل نیوزلند، آفریقای جنوبی، استرالیا، آمریکای شمالی غربی و ژاپن یافت می‌شوند. پیدایش آبالون ها به حداقل 30 میلیون سال پیش برمی‌گردند. گونه های آبالون به دلیل صید بی رویه و اسیدی شدن اقیانوس ها از دی اکسید کربن انسانی، در معرض انقراض قرار دارند، زیرا کاهش pH باعث فرسایش پوسته آنها می شود.
مروارید آبالون
مروارید آبالون یکی از زیباترین و غیرمعمول ترین مرواریدها است. رنگ‌های مروارید آبالون غنی و عجیب هستند. کمیاب‌ترین و باارزش‌ترین رنگ‌های آبی و سبز طاووسی اشباع را ارائه می‌دهند. بافت مواج در پوسته نتیجه نوسانات فصلی در رژیم غذایی آبالون است.
بهسازی
تقریبا همه صدفهای آبالون تراش خورده که برای آویز یا انگشتر استفاده می شوند، بهسازی به روش دابلت می شوند. بدین ترتیب که پشت آنها با نوعی پلاستیک یا چسب محکم سازی می شود. در نمونه های دیگر ممکن است با کوارتز یا شیشه نیز دابلت شوند. این بدین دلیل است که هنگام سوار کردن آنها روی فلز نشکند.
مراقبت از جواهرات صدف آبالون
آبالون و مروارید آبالون نسبتا نرم و سختی پایینی دارند، بنابراین اغلب در پلاک یا انگشترهایی کاملا محافظت شده سوار می شوند. به یاد داشته باشید که این جواهرات ارگانیک هستند و باید با احتیاط بیشتری بخرج دهید. از شوینده التراسونیک یا بخارشوی یا مواد شیمیایی استفاده نکنید. این گوهر را در پارچه ای نرم و دور از سایر جواهرات نگهداری کنید تا از محافظت آن اطمینان حاصل کنید.