اسپکتروفتومتر جذبی-عبوری
در مورد یک اسپکتروفتومتر جذبی-عبوری، ایده اصلی این است که نور از یک ماده هود شیمیایی (معمولاً یک محلول یا یک ماده شفاف) عبور داده می شود و میزان جذب و عبور نور توسط ماده مورد ارزیابی قرار می گیرد.
در این نوع از اسپکتروفتومتر، بخشی از نور توسط مولکول ها و یا اتم های ماده جذب شده و مابقی آن، از نمونه عبور می کند. شدت پرتو قبل و پس از عبور از آن ماده اندازه گیری و ثبت می شود. با مقایسه این شدت ها، ویژگی های کلی یک نمونه، مانند غلظت و یا نوع ترکیبات آن مشخص می شود.
جذب و عبور دو مفهوم کلیدی هستند که باید به طور دقیق تعریف شوند. جذب، تکنیکی است که برای اندازه گیری میزان قابلیت ماده در عبور دادن نور به کار می رود، در حالی که عبور، نور انتقال یافته توسط ماده را اندازه گیری می کند.
این روش بر این مبنا کار می کند که هر مولکول یا ماده، می تواند طیف خاصی از امواج الکترومغناطیسی را جذب کند و مابقی طیف بدون اینکه تغییری در ماده ایجاد کند، از آن عبور می کند.
بسته به نوع مولکول، تعداد الکترون ها و به تبع آن، آرایش الکترونی و پیوند های شیمیایی داخلی هر ماده متفاوت است و از این رو، طول موج های خاصی را بیشتر از بقیه جذب می کنند.
دستگاه اسپکتروفتومتر که امواج الکترومغناطیسی را آنالیز و آشکارسازی می کند، باید طوری طراحی شود که در فرکانس یا طول موج جذب ماده مورد آزمایش، فعال باشد. به عبارتی، یک دستگاه اسپکتروفتومتر باید بتواند براساس نوع برهمکنش نور با ماده (جذب و عبور، بازتاب و یا پراکندگی)، در طول موج های فعال مواد مورد بررسی، آنالیز های لازم را انجام دهد.
https://hakimazma.com/%d8%af%d8%b3%d8%aa%da%af%d8%a7%d9%87/%d8%a2%d9%88%d9%86/
عملکرد نهایی دستگاه اسپکتروفتومتر به گونه ای است که در خروجی، توابعی از شدت نور برحسب طول موج یا فرکانس نشان داده می شود (طیف جذب یا عبور ماده مورد آنالیز). این طیف ها اطلاعات مهمی را در مورد ساختار مولکولی موادی که امواج الکترومغناطیسی روی آنها متمرکز شده است، در اختیار ما قرار می دهند. به عبارتی، «اثر انگشت» یا مشخصه عناصر و ترکیبات مختلف هستند.