معایب و مزایای پست و کور
مهمترین مزیت پست و کور، تقویت ساختار دندان و قابلیت نگه داشتن روکش است.
با این حال این روش معایبی هم دارد، پس از عصب کشی چه دارویی بخوریم؟ به همین دلیل گفته می شود تا زمانی که ساختار دندان میتواند روکش را پشتیبانی کند، نباید از این روش انجام شود.
معایب پست و کور به صورت زیر است:
- در آماده سازی فضا برای جایگذاری پست یا میله، خطر سوراخ شدن ساختارها وجود دارد.
- وجود میله در ریشه دندان باعث می شود احتمال شکستن آن بیشتر شود و عصب کشی مجدد دندان خیلی سخت تر شود.
- گذاشتن پست و کور در دندان تهاجمی است و نیاز به برداشتن بسیاری از بافتهای سالم دندان دارد.
جنس پست و کور چیست؟
برای پست یا میله ای که در داخل ریشه دندان قرار می گیرد، ممکن است از استیل، کامپوزیت، تیتانیوم، آلیاژ تیتانیوم و یا طلا استفاده شود.
جنس کور که برای بازسازی دندان استفاده می شود همان مواد پر کننده دندان است مانند آمالگام (مواد نقره ای رنگی که بیشتر برای پر کردن دندانهای عقبی استفاده می شود)، رزین کامپوزیت و یونومر شیشه.
پست و کور بهتر است یا ایمپلنت دندان؟
همیشه تلاش دندانپزشکان بر این است که تا جایی که می شود، دندان طبیعی نجات داده شود چرا که هیچ چیزی مثل دندان خودتان نمی شود. دندان طبیعی مقاومت خوبی دارد، عوارضی ایجاد نمی کند، هزینه خاصی ندارد، نیازی به جراحی تهاجمی ندارد و دردسری برایتان به وجود نمی آورد مگر این که از آن خوب مراقبت نکنید. از طرفی همه مراقبتهایی که باید از دندان خود بکنید، از ایمپلنت هم باید بکنید.
با این حال گاهی اوقات علیرغم همه تلاشها، دندان به قدری آسیب دیده است که ناچار به کشیدن آن هستید. در این موارد ایمپلنت دندان اولین توصیه دندانپزشکان است چرا که کاملا محکم و مقاوم است و طول عمر خوبی دارد.