شرکت استارتاپی چیست؟
شرکت نوپا، شرکت نوآفرین یا شرکت استارتاپی (startup company) به شرکت یا کسب و کاری گفته می شود که به تازگی و به وسیله کارآفرینی ایجاد شده است، سرعت رشد بالایی دارد و در جهت تولید، راه حل های نوآورانه و با دوامی را برای رفع یک نیاز در بازار شکل داده است. ثبت تغییرات شرکت کارآفرینی (Entrepreneurship) به مفهوم متعهد شدن است و به فرآیند خلق ارزش جدید (در انواع مادی یا معنوی) از طریق تلاش متعهدانه و در نظرگیری ریسک های ناشی از آن اطلاق می شود.
شرکت های استارتاپی
شرکت های استارتاپی در حالت معمول، مبتنی بر ایده‌های ریسک پذیری اند که مدل های مشخصی از کسب و کار را تبعیت نمی کنند و بازار هدفشان (بازار هدف به آن بخشی از بازار گفته می شود که فروشندگان، هدف فروش محصولات یا خدمات را به آن ها معطوف دارند) هم در حد فرضیات است. استارتاپ کمپانی توانایی ورود در هر حوزه ای را دارد، اما اغلب به شرکت هایی اطلاق می شود که علاوه بر رشد سریع، در زمینه فناوری یا تکنولوژی فعال هستند. شرکت های نوپا در دوره ای موسوم به حباب دات - کام مشهور شدند.
حباب دات - کام (Dot-com Bubble) یک حباب اقتصادی در خلال سال های 2000 - 1995 میلادی بود که طی آن بازارهای بورس سهام در کشورهای صنعتی دنیا، شاهد رشد سریع ارزش مالیشان بوده و از رشد بخش های اینترنت و زیرمجموعه های مرتبط با آن ناشی می شد. از مشخصه های این دوره از تاسیس، گروه جدیدی از شرکت ها بر پایه اینترنت بود که به طور کلی موسوم به شرکت دات-کام بودند. شرکت ها دریافته بودند که اگر پیشوند «-e» به ابتدای نام خود و یا پسوند «دات کام» به انتهای نامشان بیفزایند، بهای سهام آن ها در بازار افزایش می یابد.
الگوی کسب و کار یا مدل کسب و کار (Business model) پایه و اساس روش سازمانی است که برای ایجاد ارزش، نحوه انتقال و کسب آن را تشریح می کند. این ارزش ممکن است اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و یا با موضوعات دیگر باشد. گاهی نیز به فرآیند ساخت الگوی کسب و کار و تغییرات ایجاد شده در آن، "نوآوری در الگوی کسب و کار" گویند که خود بخشی از استراتژی تجاری است.
شرکت های نوپا دارای ویژگی هایی هستند همچون:
- مبتنی بودن بر ارائه یک نوآوری نوین
- مبتنی براساس همکاری و ارائه های کار تیمی
- دارای عدم قطعیت و مبتنی بر فرض (احتمال شکست بالایی دارند)
- امکان توسعه پذیری کسب و کار در یک شرکت نوپا وجود دارد.
سیر تکامل شرکت استارتاپ یا نوپا
شرکت های نوپا قادرند در هر شکل و اندازه ای ایجاد شوند. سرمایه گذارها در حالت کلی به آن دسته از شرکت های نوپا جلب می شوند که نسبت خطر به سودشان بالاست و مقیاس پذیرتر هستند و در نتیجه هزینه راه اندازی کمتر، ریسک زیاد و لذا توان بالقوه بالایی برای بازگرداندن سرمایه نیز دارند. در حالت معمول، یک شرکت نوپای موفق قابلیت توسع بیشتری را نسبت به یک شرکت جا افتاده دارد، چرا که می تواند با داشتن سرمایه کمتر، نیروی کار و همچنین زمینه رشد بیشتر، شرایط بهتری را نسبت به شرکت های قدیمی داشته باشد.
نیروی کار (Work force) در یک جامعه، عبارت است از تعداد افرادی که براساس قانون، در سنین اشتغال قرار گرفته اند. این رقم، مجموع بیکاران هر کشور را نیز در بر می گیرد. از عواملی که می تواند در تبدیل کشورها به قدرت های اقتصادی تاثیرگذار باشد، در دسترس بودن نیروی کار ارزان تر است.
شرکت های نوپا برای رشد سریع خود، نیازمند جذب سرمایه هستند و در این راه گزینه های مختلفی را پیش رو دارند. سایر شرکت ها یا دیگر افراد سرمایه گذار می توانند به شرکت های استارتاپی با تبادل پول نقد در مقابل سهام کمک کنند تا فعالیتشان آغاز شود. در عمل، شمار بسیاری از شرکت های نوپا توسط بنیان گذارانشان سرمایه گذاری می شوند.
یکی از چالش های راه اندازی شرکت استارتاپ، میزان سرمایه و نیروی انسانی و هزینه های پایه همچون اجاره دفتر و استخدام پرسنل است. برخی شرکت های نوپا به منظور کاهش این هزینه ها، از دفاتر کار مجازی و یا فضاهای کاری مشترک استفاده می کنند.
همچنین چالش های دیگر مسائل حقوقی نیز، با توجه به محصولات یا خدمات ارائه شده ای است که در قالب یک کسب و کار نوپا رونمایی می شود. این که چگونه یک تیم کاری دور هم گرد آیند و در قالب همکاری هر یک چه تعهدی به کار داشته باشند و خرید و فروش های آن ها به چه شکلی باشد، گاه بسیار مهم است.
در ادامه با پاسخ این سوال که شرکت استارتاپی چیست، بیشتر آشنا خواهیم شد. برچسب استارت آپ بودن بر شرکت ممکن است به شرکا کمک کند که هنگام استخدام، شرایط بهتری داشته باشند، چرا که برخی از افراد ذی صلاح هستند که تمایل دارند بیشتر با شرکت‌های نوآورانه همکاری کنند و در عین حال به ازای مزایای بیشتر و یا تجربیات کاری پربهاتر، دستمزد پایین تری دریافت کنند.
هنوز هم بسیاری از بنیان گذاران هستند که تمایل ندارند استارتاپ ها را محدود به معیارهای موجود کنند. شاید آن ها بر این باورند که استارتاپ می تواند هر سن و اندازه ای داشته باشد.
اصولاً بیشتر بنیان گذاران بر این باورند که اکتساب استارتاپ ها به وسیله شرکت های بزرگ، وضعیت آن ها را نفی نمی کند.
معنای کسب کردن یا اکتساب در فرهنگ های مختلف تفاوت هایی دارد، اما استارتاپی که توسط شرکت های بزرگ تر حاصل شود و یا به آن تعلق گیرد، بخشی از آن مشاغل بزرگ خواهد بود و حتی می تواند دارای هویتی متفاوت هم باشد.
حامیان مالی شرکت های استارتاپی
شرکت های استارتاپی اغلب به دنبال جذب حمایت مالی و یافتن اسپانسر هستند و هم زمان دنبال ایجاد مزیت های رقابتی نسبت به سایر رقبا هم می باشند. از این رو این گونه شرکت ها می کوشند تا با بازاریابی و ایجاد شبکه فروش منسجم، زمینه ای مناسب را برای کسب و کار خود فراهم کنند.